Op 26 september 2023 heeft de Eerste Kamer het wetsvoorstel thuiswerken behandeld. Er is niet voor het wetsvoorstel gestemd, niet omdat het wetvoorstel niet goed zou zijn, maar omdat het in de ogen van de senaat niet nodig is omdat werkgevers en werknemers het zelf al regelen. Die reden kan natuurlijk toegejuicht worden om de regeldruk te verminderen.
Maar…dat noodzaakt wel tot goede afspraken maken!
In de afgelopen periode zagen wij dat veel werknemers het thuiswerken als een recht zijn gaan beschouwen. Vooral als er niets geregeld is. Dat heeft helaas in een aantal gevallen tot conflicten geleid.
In veel arbeidsovereenkomsten komen wij de bepaling tegen dat de werkplek het kantoor is. Dit is dan een afspraak die tussen partijen geldt en dus kan de werkgever in basis eisen dat de werknemer op kantoor werkt. Maar wat als de werkgever al lange tijd een werknemer thuis laat werken en opeens toch eist dat de werknemer weer op kantoor komt werken? Is er dan sprake van een verworven recht? Of moet de afspraak uit de arbeidsovereenkomst prevaleren?
Wet flexibel werken
In de wet Flexibel werken kan onder omstandigheden door de werknemer een wijziging van de werkplek gevraagd worden. Dat zou dus ook kunnen inhouden dat de werknemer verzoekt de vaste werkplek in een thuiswerkplek te wijzigen. Dat mag je als werkgever weigeren. Deze weigering moet wel gemotiveerd worden.
Als zo’n verzoek wordt ingediend, moet de werkgever binnen een maand het besluit nemen. Wordt dat besluit niet binnen die termijn genomen, dan wordt het verzoek geacht ingewilligd te zijn.