Wanneer is sprake van internetoplichting?

Onder internetoplichting verstaat de politie, “Internetoplichting is heel breed, maar gaat in elk geval over al die gevallen waarin gebruikers van een online handelsplaats advertenties plaatsen of een product te koop aanbieden, vervolgens geld ontvangen van een koper, maar daarna de producten niet leveren, nepproducten of kapotte producten leveren. Onder online handelsplaatsen verstaan we bijvoorbeeld Marktplaats, eBay en Speurders, maar advertenties kunnen ook op social media, zoals Facebook of Instagram, geplaatst worden. Internet oplichting richt zich ook op die gevallen waarin sprake is van een frauduleuze webwinkel, de zogenaamde nepshop.” Kortgezegd komt het erop neer dat je niet datgene geleverd krijgt waar je voor betaald hebt.

Op dit moment zitten een hoop mensen thuis en shoppen veel op internet. Online handelsplaatsen worden druk bezocht en internetoplichting ligt hierdoor op de loer. We worden op alle mogelijke manieren gewaarschuwd voor internetoplichting, maar vaak gaan internetcriminelen zo inventief te werk dat het pas opvalt als het te laat is. Die mooie aanbieding op markplaats blijkt ineens niet zo mooi, of zelfs helemaal niet te bestaan.

Kun je het geld terugkrijgen na internetoplichting?

Op dit moment is dit eigenlijk alleen mogelijk als je aangifte hebt gedaan, de politie een verdachte aanhoudt en de zaak voorgelegd wordt aan een rechter. Je kunt jezelf dan voegen als benadeelde partij en zal de Officier van Justitie de rechter vragen om ook uitspraak te doen over de schadevergoeding.

Als er dus geen verdachte aangehouden wordt, krijg je ook geen schadevergoeding en ben je het geld kwijt.

Nu moeten wij volledigheidshalve wel toelichten dat de politie lang niet altijd een opsporingsonderzoek begint na het doen van een aangifte van internetoplichting. Als er niet voldoende aanknopingspunten zijn, dan zal er ook geen opsporingsonderzoek gestart worden en krijg je na een half jaar een slotbericht. Pas als er sprake is van grootschalige oplichting zal er een strafrechtelijk onderzoek plaatsvinden en zullen eventuele verdachten opgespoord en aangehouden worden. Daarna zal een rechter zich over de zaak buigen en uitspraak doen, zie bijvoorbeeld ook deze uitspraak van 17 december 2020.

Kan ik mijn geld niet terugkrijgen van de bank na internetoplichting?

In beginsel krijg je niets terug als je zelf het geld hebt overgemaakt. De bank is dan immers niet betrokken geweest bij de oplichting en dus niet aansprakelijk voor de schade. Soms kan een bank kan besluiten in schrijnende gevallen toch het geld terug te betalen. Wat schrijnende gevallen zijn, wordt door de bank die het betreft zelf bepaald.

Zoals je ziet, betalen banken lang niet altijd de schade als er sprake is van internetoplichting, maar is er één vorm van internetoplichting waarvan de schade bijna altijd wordt vergoed. Vorig jaar heeft 99 procent van de mensen die opgelicht werd via phishing zijn of haar geld teruggekregen van de bank. Phishing is een vorm van online oplichting die al tijden bestaat en een hoop verschillende vormen heeft. De bekendste is waarschijnlijk de nep-e-mail waarin gevraagd wordt op een bepaalde link te klikken. Je komt dan in een omgeving waar je je bankgegevens moet invullen, zodat internetcriminelen bij jouw geld kunnen. Omdat in deze e-mail wordt verwezen naar een online bankomgeving raakt de bank erbij betrokken en zullen zij dan dus wel uitkeren.

Er zou toch meer gedaan moeten worden aan schade door internetoplichting!

Nou een beetje goed nieuws dan toch. In de media zijn onlangs berichten verschenen dat Nederlandse banken namen en adressen van internetoplichters aan slachtoffers geven als zij daarom vragen. Een slachtoffer kan dan via de rechter proberen de geleden schade terug te vorderen. Tot dan staan slachtoffers van internetoplichting eigenlijk machteloos. De banken mogen geen gegevens verstrekken wegens de privacy en het ontbreekt de politie aan capaciteit om deze vorm van “kleine criminaliteit” aan te pakken.

Banken hebben vorig jaar besloten om, onder voorwaarden, wel persoonsgegevens aan slachtoffers te verstrekken. Dit besluit kwam na een gesprek met Minister Grapperhaus. Echter deze gegevens worden niet zomaar verstrekt. Wie slachtoffer is van internetoplichting moet hiervan eerst aangifte doen. Daarnaast zullen banken eerst zelf contact leggen met de oplichter en hen vragen het geld binnen drie weken terug te storten. Geeft de oplichter geen gehoor aan dit verzoek, dan kan het slachtoffer zelf het schadebedrag bij de oplichter gaan vorderen in een incasso- en civiele procedure. Zoals het er nu naar uitziet, beginnen de banken eind februari 2021 met het verstrekken van gegevens van oplichters aan slachtoffers.

Hoe gaat dat in zijn werk dan, als ik slachtoffer word van internetoplichting? 

Als je aangifte gedaan hebt en de bank heeft geprobeerd om het geld teruggestort te krijgen, dan zou je via onze incassoafdeling een incassoprocedure kunnen starten. Onze incassospecialisten nemen dan contact op met de oplichter en laten hem weten dat zij namens jou het schadebedrag opeisen. Mocht de oplichter na enkele sommaties nog niet overgaan tot betalen, dan wordt hij gedagvaard en zal via de rechter gevraagd worden om betaling van de geleden schade. Zodra de rechter een uitspraak heeft gedaan kunnen wij in samenwerking met een (verplichte) deurwaarder beslag leggen op rekeningen en bezittingen van de oplichter, zodat jij hierdoor schadeloos gesteld wordt. Je ziet dus dat er in de nabije toekomst meer mogelijkheden zijn om als slachtoffer van internetoplichting de schade te verhalen op de oplichter. Bij facily LAW incasso denken wij dat deze wijze van verhalen op een internetoplichter meer mogelijkheden biedt dan jezelf te voegen in een strafdossier. Een vonnis van een rechter blijft namelijk 20 jaar geldig; je hebt dus 20 jaar de mogelijkheid om als slachtoffer de schade te verhalen.

Heb je vragen over het verhalen van de schade van internetoplichting, of wil je onbetaalde facturen laten incasseren? Neem dan contact op met onze incassospecialisten.